Bollea violacea

(Lindley) Rchb. f. 1952
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Maxillarieae
Podplemię: Zygopetalinae

 

Foto: © Oak Hill Gardens. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Bollea violacea

Synonim:  Huntleya violacea Lindley, Zygopetalum violaceum Rchb. f.

Występowanie:

Północna część Ameryki Południowej łącznie z Wenezuelą, Gujaną Brytyjską, Surinamem, Francuską Gujaną i Brazylią. Rośliny spotyka się w odległości kilku kilometrów od wybrzeża, wzdłuż krawędzi równiny nadbrzeżnej. Rosną tam wzdłuż leśnych potoków na niewielkich pagórkach i równinach na wysokości 150 m lub niżej.  

Klimat:

Zanotowane skrajne temperatury to 37,8°C i 15°C.
Średnia wilgotność ponad 80% przez cały rok.
Opady od 66 mm w październiku do 394 mm w czerwcu.
Średnia temperatura (dzień/noc) to 31/22°C przez cały rok.
Okres kwitnienia: Listopad-styczeń i marzec-maj, ale czasem kwitnie w innych okresach.

Uwagi różne:

Okres kwitnienia podawany w tabelach klimatycznych oparto na danych od hodowców. W naturze rośliny kwitną latem. 

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Epifit bez pseudobulw o sympodialnym typie wzrostu, osiągający 15-30 cm wysokości. 

Pseudobulwy:

Brak.

Liście:

6-10 na każdy przyrost. Liście tworzą luźny wachlarz, mają 15-30 cm długości, około 5 cm szerokości i raczej delikatną teksturę. 

Kwiatostan:

Kwiatostany są krótsze niż liście, prawie proste lub nieco pochylone i wyrastają u podstawy liści. 

Kwiaty:

1 na pęd kwiatowy. Mają około 7-8 cm średnicy, pachną, są woskowe i bardzo trwałe. Płatki obu okółków są koloru ciemno fioletowo-purpurowego z białymi obrzeżeniami, warżka jest ciemno-fioletowa z żółtym grzebieniem o 13 zębach. W naturze obserwowano rośliny o 40 równocześnie rozwiniętych kwiatach. Choć w uprawie ciężko to będzie powtórzyć, to jednak nie jest rzeczą niezwykłą widok kilku równocześnie rozwiniętych kwiatów.

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina ciepłolubna.

Przez cały rok średnia temperatura dnia wynosi 30,0-33,3°C, a średnia temperatura nocy 21°C, co daje amplitudę dobową 8,3-11,7°C. Niektórzy podają, że uprawiają z powodzeniem B. violacea przy nocnych temperaturach w zimie wynoszących zaledwie 17,8°C. 

Światło:

25000-35000 luksów. Należy unikać bezpośredniego światła słonecznego.  

Podlewanie:

Przez cały rok opady są obfite, z niewielkim tylko ich zmniejszeniem w ciągu 2-3 jesiennych miesięcy. Rośliny te nie powinny nigdy całkowicie wysychać. Ponieważ jednak są podatne na zagniwanie, należy zwracać szczególną uwagę na nowe przyrosty, aby nie dopuścić do ich zamoczenia. Podlewanie powinno być przeprowadzane wczesnym rankiem, tak aby przed wieczorem roślina zdołała zupełnie wyschnąć. Silny ruch powietrza w miejscu uprawy również pozwala uniknąć chorób.  

Nawożenie:

Rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Rośliny powinny być nawożone rozcieńczonym nawozem zawsze wtedy, gdy obserwuje się aktywny wzrost. Dla zapobieżenia gromadzeniu się nadmiaru soli podłoże należy dokładnie przepłukiwać czystą wodą co 3-4 tygodnie, zawsze przed kolejnym nawożeniem.  

Podłoże:

Jako podłoże najczęściej używana jest kora jodłowa lub włókna paproci drzewiastej o średniej granulacji. Do podłoża można dodawać perlit, pumeks, posiekany mech torfowiec lub inne składniki mające właściwości zatrzymywania wilgoci. Takie dodatki mają krytyczne znaczenie na obszarach, gdzie pogoda letnia jest gorąca i sucha, a wilgotność niska. 

Wilgotność powietrza:

Wilgotność w ciągu całego roku wynosi 80% lub więcej.

Okres spoczynku:

W środowisku naturalnym okres spoczynku nie występuje. Jeżeli jednak rośliny są uprawiane w warunkach ciemnego, krótkiego dnia charakterystycznego dla umiarkowanych szerokości geograficznych, to w okresie zimowym należy nieco zmniejszyć podlewanie, ale nie można dopuścić do ich zupełnego wyschnięcia. Od czasu, gdy nowe przyrosty osiągną dojrzałość, nawożenie wykonuje się tylko co 2-3 tygodnie. Normalną procedurę podejmuje się po wznowieniu aktywnego wzrostu rośliny.